Da feiz hon tadoù kozh,
Ni
paotred Breizh-izel,
Ni
‘zalc’ho mat atav,
‘Vit
feiz hon tadoù kozh,
Hag
en dro d’he banniel,
Ni
holl en em stardo.
Feiz
karet hon tadoù, morse ni ho nac’ho,
Kentoc’h
ni a varvo ! (ter)
Keit ha ma lugerno e bolz uhel an Neñvoù,
Ar stered hag al loar, gant an heol benniget,
Ni a gerzho divrall, gant hent ar gourc’hemennoù
Hag a vevo dalc’hmat, 'vel gwir gatoliked.
Kentoc’h eget plegañ d’an avel foll kounnaret,
An derv bras a dorr, hep chall gant ar maro ;
‘Vel-se ni ‘zalc’ho penn d’ar bed ha d’an droukspered ;
Plegañ ne raimp biken ! Kentoc’h ni a dorro !
Ni zo bretoned yac’h, dispont e-gizh an tadoù,
Birviñ a ra ennomp kalon ar gwir soudard.
Ur Breizhad hag a dro da heul ar falskredennoù,
N’eo ket ur gwir Breizhad, n’eo nemet un trubard.
